Mikromozaiki
Świat w miniaturze
Pozłacana broszka z lat 60-tych – Stanley Hagler
Wyjątkowy wyrób amerykańskiego Artysty Stanleya Haglera
200.00 zł
Srebrne kolczyki połączone z kolorowym szkłem
Bardzo misterny wyrób, łączenia małych pojedynczych elementów kolorowego szkła na gorąco.
160.00 zł
Srebrna przywieszka do łańcuszka „Pawie Oczko”
Kompozycja kolorystyczna z macicy perłowej
390.00 zł
Srebrna przywieszka do łańcuszka
Kompozycja płatka kwiatu Miłorzębu Japońskiego oprawiona w srebrze próby 925
120.00 zł
Srebrny pierścionek firmy Charlotte
Ten wielki okazały pierścionek został wykonany z srebra próby 925
510.00 zł
Ja też we Włoszech!
Szczególną pozycję w naszej ofercie zajmuje biżuteria antyczna z mikromozaikami. Od końca XVIII wieku w Rzymie i Wenecji powstawały najwspanialsze przedstawienia najpiękniejszych zabytków Włoch, a my jesteśmy zdumieni ich dokładnością i bogactwem szczegółów. Odkryj dowody utraconej techniki, które zostały zebrane jako pamiątki w całej Europie i za granicą.
Pomysł produkcji najdelikatniejszych mozaik w szkle, aby móc nimi ozdobić zarówno biżuterię, jak i drobne przedmioty codziennego użytku, takie jak tabakiery, pudełka i przyciski do papieru, zrodził się w Rzymie. Tu, a dokładniej w Watykanie, od około 1600 roku pracował warsztat wykonujący mozaikowe kopie obrazów ołtarzowych ustawionych w Bazylice św. Piotra. Ponieważ płótna ucierpiały od sadzy ze świec i dużej wilgotności spowodowanej licznymi pielgrzymami, postanowiono zastąpić je mozaikami z pustaków szklanych. Pod koniec XVIII wieku zadanie to zostało jednak zakończone i artyści w warsztacie musieli szukać nowego pola działania. Dlatego Giacomo Raffaelli i Cesare Aguatti opracowali około 1775 roku nową technikę tworzenia maleńkich mozaik, które stały się znane jako „mosaici filati”, tkane mozaiki.
Foto: Bransoletka z mikromozaiki z 18k złota i szkła, Rzym XIX w.
Te mozaiki stały się upragnionymi pamiątkami wielu podróżników podczas Wielkiej Wycieczki, którzy zabrali ze sobą do domu szczegółowe przedstawienia budowli i ruin Wiecznego Miasta oraz życia codziennego. Przez cały XIX wiek powstawały kolejne widoki, ale także przedstawienia zwierząt i innych rzeczy wzorowane na antycznych mozaikach z czasów Cesarstwa Rzymskiego.
Sukces rzymskich mozaik dał początek także warsztatom w innych miastach, które podjęły ideę miniaturyzacji. Wenecja stała się ośrodkiem, w którym, podobnie jak w Rzymie, artyści mogli spojrzeć wstecz na długą tradycję tworzenia mozaik i na to, jak wkrótce stworzyli widoki swojego miasta dla podróżnych. Również we Florencji, gdzie od 1588 roku istniała tradycja sztuki mozaikowej z Opificio delle Pietre Dure, powstawały dzieła w małych i bardzo małych formatach, nadające się na pamiątki. Tworzone tu przedmioty nie składają się jednak z jednolitych szklanych tesser, ale z precyzyjnie wyciętych płytek kamieni szlachetnych na ciemnym tle, które tworzą martwe natury z kwiatów, które nigdy nie więdną z drobno żyłkowanym agatem, jadeitem, koralem, turkusem i onyksem.
Pod koniec XIX wieku zanikła technika mikromozaiki. Jako praca zbyt kosztowna i czasochłonna nie wytrzymała konkurencji fotografii jako pamiątki z podróży i warsztaty musiały zostać zamknięte.