Pierścionki

W starożytności obywatele używali pierścienia do przypieczętowywania umów, sojuszy i małżeństw, a pierścienie z rzeźbionymi kameami były cenionym symbolem przyjaźni i miłości. Jeszcze w XIX wieku kobiety nadal często nosiły liczne pierścionki, których znaczenie sentymentalne było dla niej szczególnie ważne. Pierścionek czysto dekoracyjny, jaki znamy dzisiaj, przyjął się dopiero na początku XX wieku. Jako biżuteria o nowej, czysto dekoracyjnej funkcji, nadano jej opisową nazwę w języku angielskim: „Dress Ring”.

Wraz z wprowadzeniem pierścionka do sukni zmieniła się również estetyka. Skupiono się już nie na pełni, ale na odpowiedniej kompozycji noszonych pierścionków. Na przykład w 1929 roku można było przeczytać w Harper’s Bazaar: „Nie widać już, że na każdym palcu nosi się dwa lub trzy pierścienie. Eleganckie towarzystwo nosi obrączkę z brylantem jako obrączkę i duży pierścionek z pasjansem, zwykle z brylantem, jako pierścionek zaręczynowy, a potem być może jeszcze jeden pierścionek do sukni, aby dodać efekt sukni.